Կարծում եմ` դժվար է միշտ հրաշալի տրամադրություն ունենալ և մտածել, որ կյանքը հրաշալի է: Այժմ ամբողջ աշխարհում տիրում է քաոս, կորոնավիրուսային իրավիճակներ, ճգնաժամ, սակայն այդ ամենի մեջ կան նաև լավն ու լավատեսությունը; Ես` ինքս, իմ մաշկի վրա զգալով մեկուսացվածություն, գտա ստեղծված իրավիճակի լավ կողմերը, նախ` աշխարհը մաքրվել է: Աշխարհը այլևս չի աղմկում առաջվա նման, մարդիկ այևս չեն թափում իրենց աղբը գետնին, փողոցները հանգստանում են խցանումներից մի խոսքով կարելի ասել ՙՙմոլորակը հանգստանում է՚՚: Մարդիկ սկսեցին գնահատել առօրյա շփումը, այն սովորական գործողությունները, որոնք ամեն օր անում էին, կարելի է ասել նաև ստիպված (դպրոց գնալը, աշխատանքի գնալը, գնումներ անելը, հավաքույթները, իրար հետ զբոսնելը, խաղալը և այլն), հիմա պարզապես շատ կարոտում ենք իրար և այդ ամենը: Մտածում եմ, որ եթե կյանքը նորից իր բնականոն հունի մեջ ընկնի, այդ ամենը ավելի հաճույքով և սիրով ենք անելու: Եվ վերջապես մարդիկ, օգտվելով իրենց ընձեռված հնարավորությունից, սկսեցին ավելի շատ ուշադրություն դարձնել իրենց ինքնազարգացմանն ու ինքնակրթությանը, էլ չեմ խոսում ընտանիքի հետ անընդհատ լինելու մասին: Օրինակ` ես հիմա անսպառ ժամանակ ունեմ կարդալու, ինքնակրթվելու, զարգացնելու կիթառ նվագելու հմտություններս, ինքնարտահայտվելու և ինքադրսևորվելու տարբեր ոլորտներում` խոհանոցային գործունեությունից մինչև ստեղծագործական:
փաստում եմ, որ իհարկե, ամեն վատի մեջ կա նաև լավը:
Ինչ էլ լինի, կյանքը հրաշալի է:
Մերի Խաչիկյան, Ավագ դպրոց, 12րդ դասարան 