Գրիգի պատմվածքները

Գրիգի պատմվածքներից առաջինը կարդացի ՝ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ, ԻՄ ԱԶԳԻ, ԻՄ ՄԱՍԻՆ ստեղծագործությունը, քանի որ վերնագիրը գրավեց:

Ստեղծագործությունը շատ համահունչ է ժամանակին, սակայն կարծում եմ պատերազմ չապրած մարդը երբեք էլ չի հասանա այն: Պատմածքից ամենաշատը դուր եկավ երեխաների խաղը նկարագրող հատվածը, քանի որ հիշեցի թե փոքր ժամանակ ոնց էինք մենք էլ նույն ձև մեր բակի տղաների կռիվ-կռիվ-ին հետևում:

«մի խումբ ե­րե­խա­ներ աղմ­կում են ցան­կա­պա­տի մոտ, հենց ա­սում եմ ի-նա-չի-լի՝ սկսում ենք, լսում ես, ծա­ռի ճյու­ղե­րով զին­ված տղա­ներն ու աղ­ջիկ­նե­րը բա­ժան­վել են եր­կու խմբի, ի­րար դեմ կանգ­նած սպա­սում են, կռիվ-կռիվ ենք խա­ղում, հար­ցիդ, թե ինչ են ա­նում, պա­տաս­խա­նում է թավ հոն­քե­րով տղան, մենք հա­յերն ենք, ա­սում է, բա ի­րե՞նք ով­քեր են, շա­րու­նա­կում ես, ոչ մեկ չի ու­զում թուրք լի­նի, դրա հա­մար ի­րենք էլ են հա­յե­րը, ա­սում է…»

Կարդացի նաև ՀԻՍՈՒՍԻ ԿԱՏՈՒՆ ստեղծագործությունը: Շատ եմ լսել, վստահ եմ դուք էլ եք լսել, երբ ասում են որ կատուն Հիսուսի կենդանին է և այլն: Պատմությունը դպրոցական երեխաների մասին էր, սակայն այն ինձ այդքան էլ դուր չեկավ: Ես սպասում էի մի քիչ ավելի ուսուցողական, կամ վերջաբանի հասցված պատմվածքի: