Չտեսնված ցորենի չհասած փունջը՝ Եղիպատրուշ գյուղը:

Մենք սիրում ենք բացահայտել դեռ չբացահայտվածը․․․Երբևէ լսել էի՞ք Եղիպատրուշ գյուղի մասին, ես նույնպես չէի լսել, բայց պարզվեց, որ իր մեջ բավական մեծ հետաքրքրություն պարունակող բնակավայր է, որը գտնվում է Արագածոտնի մարզում: Եղիպատրուշ գյուղի անվանումը ունի շատ հետաքրքիր բացատրություն, Եղիպատրուշ՝ ցորենի չհասած փունջ։

Դե էլ ինչ ճամփորդություն, առանց տեղացիների հետ շփվելու, առանց կապեր հաստատելու․․․սիրեցի բոլորին, շատ մարդամոտ են գյուղի բնակիչները, ընկերացա իմ հասակակից Քաղցրիկի հետ, հիմա վստահ կարող եմ ասել, որ Եղիպատրուշ գյուղում ընկերուհի ունեմ՝ Քաղցրիկն է: Տեղի դպրոցում որոշները նույնիսկ մեզ հիշում էին, հենց իրենք էլ մեզ ուղեկցեցին դեպի տեղի միջնադարյան եկեղեցի, հուշարձաններ և հուշեցին, թե որտեղ են ապրում գյուղի համ ու հոտով տարեցները, որոնց հետ էլ որոշեցինք իրականացնել մեր բարբառային անուշ զրույցները։

Հանդիպեցինք ու զրուցեցինք բարբառակիր, 82-ամյա Լուսիկ տատիկի, 82-ամյա Վարդգես պապիկի հետ, ում տանը մեզ սուրճ հյուրասիրեցին։ Իսկ ամենատպավորիչը ճանապարհին հանդիպած Գոհար տատին էր, ով մեզ նվիրեց անսահման ուրախ երգ, մեզ ոգևորեց իր անուշ ձայնով ու պարով։ Գոհար տատը 77 տարեկան է, կարծում եմ՝ նա երբեք չի ծերանա…

Մեզ ուղեկցող տեղացի աշակերտները փայլուն գիտեին իրենց գյուղի պատմությունը, հենց իրենք էլ մեզ ներկայացրին գյուղի միջնադարյան եկեղեցին, հին խաչքարերը ու հետաքրքիր պատմություններ պատմեցին։

Եկեղեցին՝