Месяц: Февраль 2023

Artificial intelligence (AI) is intelligence—perceiving, synthesizing, and inferring information—demonstrated by machines, as opposed to intelligence displayed by non-human animals and humans. Example tasks in which this is done include speech recognition, computer vision, translation between (natural) languages, as well as other mappings of inputs.

AI applications include advanced web searchengines (e.g., Google Search), recommendation systems (used by YouTube, Amazon and Netflix), understanding human speech (such as Siri and Alexa), self-driving cars (e.g., Waymo), automated decision-making and competing at the highest level in strategic game systems^.

As machines become increasingly capable, tasks considered to require «intelligence» are often removed from the definition of AI, a phenomenon known as the AI effect.^[2] For instance, optical character recognition is frequently excluded from things considered to be AI,^[3] having become a routine technology.^[4]

Վահան Տերյանը XX դարասկզբի արևելահայ պոեզիայի նոր սերնդի առաջնորդն է: Գրական ուղին սկսելով որպես սիմվոլիստ գրող՝ այնուհետև ստեղծել է հոգեբանական ռեալիզմի իր ոճը:

Վահան Տերյանը (Տեր-Գրիգորյան) ծնվել է 1885 թվականի հունվարի 28-ին (փետրվարի 9) Ջավախքի Գանձա գյուղում: Նախնական կրթությունն ստացել է իր ծննդավայրի ծխական, ապա Ախալքալաքի քաղաքային դպրոցում: Սովորել է նաև Թիֆլիսի պետական գիմնազիայում: 1899 թվականին ընդունվել է Մոսկվայի Լազարյան ճեմարանի երրորդ դասարանը:

1906 թվականին ավարտելով ճեմարանը՝ ուսումնառությունը շարունակել է Մոսկվայի համալսարանի պատմաբանասիրական ֆակուլտետում: 1913-1917թթ. սովորել է նաև Պետերբուրգի համալսարանի արևելագիտության ֆակուլտետում:

Ապրելով բուռն ու անհանգիստ կյանքով լեցուն մեծ քաղաքներում՝ Տերյանն այրվում էր ժամանակի հասարակության ճակատագրով, արձագանքում այստեղ խմորվող ու հորձանք տվող սոցիալական, քաղաքական իրադարձություններին: 

Նրան թվում էր, թե Ռուսաստանում կատարված հեղափոխությունը կարող է փրկել իր ժողովրդին ֆիզիկական բնաջնջումից, սոցիալական անարդարություններից և իր կյանքի վերջին ճիգերով նվիրվում է հեղափոխության արգասիք նոր իրականությանը: Ֆիզիկապես հյուծված ու անբուժելի հիվանդությամբ տառապող բանաստեղծն իրականացնում է ազգային հարցերին վերաբերող պետական կարևոր հանձնարարություններ:

Նման մի հանձնարարությամբ 1920 թվականին նա Մոսկվայից մեկնում է Միջին Ասիա և ճանապարհին վախճանվում իր հայրենիքից հեռու՝ Օրենբուրգ քաղաքում: Տերյանի ապրած դժվարին տարիներին հատկապես ողբերգական էր հայ ժողովրդի, մասնավորապես՝ արևմտահայերի վիճակը: Դրված էր դարերի հեռուներից եկող Հայաստանի (Նաիրի երկրի) լինել-չլինելու հարցը:

Այնուհանդերձ, նուրբ ու զգայուն հոգու տեր բանաստեղծն իր մեծ նախորդի՝ Թումանյանի պես չկորցրեց իր հույսն ու հավատը սեփական ժողովրդի ապագայի նկատմամբ՝ խորապես գիտակցելով, որ մարդկային զգացմունքներից գերագույնը հայրենիքի նկատմամբ ունեցած սերն է:

Մթնշաղի անուրջներ

1. Բանաստեղծության մեջից դուրս բերել մակդիրները, առձայնույթները, համեմատությունները, փախաբերություններն ու նվազաբերությունները։

Մակդիրներ՝

Թափանցիկ մութ, երազ սեր, քաղցր քույր, խենթ երգ, անուրջ օրեր, մեղավոր աչքեր, քնքուշ սուտ

Համեմատություններ՝

Աղբյուրն անուշ հեքիաթի պես
Որպես քնքուշ իրիկվա փայլ
Անակնկալ բախտի նըման,

Փոխաբերություն՝

Լույսն էր մեռնում
Մութը տնից տուն էր մտնում.
Իր լույս երգով ժպտում էր մեզ.

Դուք այրում եք սիրո խոսքեր.

Քո աչքերի անծայր ծովում մեղքն է դողում.

Մահացող օր, սրտում թաղված երազ

Նվազաբերություն՝

Դու մոտեցար մեղմ, համրաքայլ,
Անջատվեցինք համր ու հանդարտ,

Առձայնույթ՝

Լույսն էր մեռնում, օրը մթնում.
Մութը տնից տուն էր մտնում